W zbiorach archiwum znajduje się ok. tysiąca muzealiów etnograficznych, głównie dotyczących kultury materialnej Augustowszczyzny. W inwentarzu muzealiów historycznych ujętych jest blisko 700 obiektów, wśród nich 30 dotyczy sztuki. Są to głównie obrazy olejne augustowskiej malarki Ireny Krzywińskiej z cyklu „Kanał Augustowski – dawniej i dziś”. Do zbiorów nabyto również najstarszy (poza zachowanymi planami) dokument ikonograficzny dotyczący Kanału Augustowskiego – akwarele Marka Lajourdie (1796─1886), konduktora przy inspektorze Urbańskim, przedstawiające śluzę Przewięź i jej okolicę. W zbiorach jest też „Portret Sławomira Dabulewicza” pędzla Kazimierza Hollera oraz „Autoportret niedokończony” urodzonego w Augustowie Grzegorza Morycińskiego. Po kilkadziesiąt obiektów stanowią militaria i numizmaty (głównie medale pamiątkowe). Pozostałe to: obiekty historyczno-techniczne (wycofane autentyczne elementy dawnych śluz), dokumenty, rękopisy, druki, stare pocztówki i zdjęcia oraz mapy.
Społeczne Muzeum Ziemi Augustowskiej
Podmiot prowadzący archiwum
Muzeum Ziemi Augustowskiej powstało w 1973 r. z połączenia zbiorów Społecznego Muzeum Ziemi Augustowskiej, prowadzonego przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Augustowskiej, oraz Muzeum Kanału Augustowskiego. W nowo powstałej placówce oba segmenty stały się działami – Etnograficznym i Historii Kanału Augustowskiego, z możliwością zorganizowania również działu Historii Miasta.
Społeczne Muzeum Ziemi Augustowskiej zostało założone przez Stanisława Ostrowskiego, wkrótce po zatwierdzeniu Towarzystwa Miłośników Ziemi Augustowskiej w 1967 r. Organizator pełnił funkcję sekretarza zarządu, a w placówce – społecznego kustosza. Pobudził do poszukiwania staroci straż pożarną oraz szkoły. Z pasją oprowadzał po wystawie. Ekspozycję o charakterze magazynowym uroczyście otwarto 3 maja 1968 r. w pomieszczeniu byłego kina „Łowiczanka”.