Pracownia Ikonografii gromadzi i popularyzuje dokumenty obrazujące dziedzictwo kulturowe Lublina. Na zasób składają się: fotografie, malarstwo i grafika, kartografia (plany i mapy), reklamy i plakaty, dokumentacje techniczne i filmy.
W zbiorach fotograficznych znajdują się: zdjęcia rodzinne, zdjęcia Lublina i Lubelszczyzny do 1939 r., pozyskane m.in. w ramach akcji „Wielka Księga Miasta”, w ramach projektu „Zapomniana Przeszłość – Wielokulturowe Tradycje Lubelszczyzny” oraz od osób prywatnych, a także zdjęcia po 1944 r. Ponadto kolekcje fotografów pochodzące z ich prywatnych archiwów m.in. Archiwum Hartwigów przekazane w 2004 r. przez córkę Ewę Hartwig-Fijałkowską, kolekcje Józefa Czechowicza i Wiktora Ziółkowskiego, zbiory udostępnione przez lubelskich kolekcjonerów Romana Krawczyńskiego, Zbigniewa Lemiecha, Wojciecha Turżańskiego i Norberta Wojciechowskiego, a także kolekcja szklanych negatywów z kamienicy Rynek 4.
Do zbiorów należą: reprodukcje dzieł malarskich i graficznych, mapy i plany Lublina z XVII–XX w., filmy przedstawiające Lublin przed II wojną światową, reprodukcje plakatów związanych z życiem kulturalnym Lublina oraz reklam ukazujących się w czasopismach lubelskich okresu dwudziestolecia międzywojennego, dokumentacje techniczne wytworzone na potrzeby Inspekcji Budowlanej. Kolekcja szklanych negatywów z kamienicy Rynek 4 składa się z ponad 2700 negatywów w różnych formatach z lat 1914–1939. Kolekcja została odnaleziona podczas prac remontowych w kamienicy. Zbiór został zabezpieczony, uporządkowany i zdigitalizowany. Ośrodek otrzymał kolekcje w depozyt. Zdjęcia przedstawiają: portrety ludzi, rodziny, wydarzenia towarzyskie, cmentarz żydowski. Na negatywach widoczne są ślady retuszu oraz barwienia.
Kolekcja 70 kolorowych zdjęć lubelskiego getta autorstwa Maxa Kirnbergera została pozyskana w 2008 r. z Deutsches Historisches Museum w Berlinie. Przedstawiają one życie codzienne w Lublinie w okresie okupacji, a zwłaszcza obszar getta w 1940 r. Zbiory pochodzą od mieszkańców Lublina oraz instytucji w kraju i za granicą, a także z kwerend przeprowadzonych podczas realizacji projektów badawczych.
W ramach programu „Historia mówiona” nagrywane są wspomnienia dotyczące Lublina i regionu w okresie międzywojennym aż do czasów współczesnych. Ich tematyka dotyczy: życia codziennego, istniejących w Lublinie szkół, zjawiska wielokulturowości, II wojny światowej, Holocaustu, pomocy Żydom w okresie okupacji, opozycji politycznej, niezależnego ruchu wydawniczego i życia kulturalnego. W archiwum historii mówionej znajduje się ponad 2 tysiące wspomnień (ponad 3350 godzin nagrań audio i wideo zarejestrowanych w językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim, ukraińskim, jidysz, hebrajskim i w gwarze chachłackiej). Dostępne są również: fotografie, dokumenty i mapy pamięci pozyskiwane od świadków historii. Materiały te po opracowaniu i zdigitalizowaniu są zwracane ich właścicielom.