Zasób archiwum obejmuje całą spuściznę artystyczną i biograficzną Zofii Rydet. W jego skład wchodzą: zbiór fotografii autorstwa artystki podzielony na 12 cykli (w tym negatywy i pozytywy), fotografie biograficzne i rodzinne, a także fotografie innych artystów. W zasobie znajduje się również archiwum dokumentalne, zawierające m.in. korespondencję, dokumenty i dokumentacje wystaw, foldery, plakaty, nagrody, dyplomy i bibliotekę. „Zapis socjologiczny” Zofii Rydet został wpisany na Polską Listę Krajową Programu UNESCO Pamięć Świata w 2024 r.
Archiwum Fundacji im. Zofii Rydet
Fundacja im. Zofii Rydet
Kraków
zbiory udostępniane online
Zobacz adres i kontakt
Podmiot prowadzący archiwum
Fundacja im. Zofii Rydetorganizacja pozarządowa - fundacja
Fundacja została założona w marcu 2011 r. przez rodzinę Zofii Rydet. Jej głównym celem jest inwentaryzacja, digitalizacja i merytoryczne opracowanie artystycznej spuścizny fotografki z jej 40-letniej działalności twórczej. Fundacja dba również o popularyzowanie twórczości Rydet – zwłaszcza we współczesnym jej ujęciu.
Strategicznym partnerem fundacji, w jej pierwszym roku działania, zostało Muzeum Śląskie, z którym zorganizowano wystawę „Dopełnienie konieczne”, a także wydano publikację pt. „Inwentaryzacja wizerunków” (Kraków 2013). Współpraca z warszawską Fundacją Archeologia Fotografii zaowocowała reedycją albumu „Mały człowiek” (Warszawa 2012). W kolejnych latach działalności fundacja organizowała i współorganizowała wiele wystaw prac fotografki w kraju i za granicą. Zainicjowała także cykliczne wydarzenie edukacyjno-warsztatowe, według koncepcji Agnieszki Pajączkowskiej, pt. „Coś, co zostanie”, bazujące na metodzie pracy artystki oraz na jej fotografiach.
W latach 2012–2016, we współpracy z Fundacją Sztuk Wizualnych, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz Czytelnią Sztuki w Gliwicach, fundacja realizowała projekt poświęcony cyklowi „Zapis Socjologiczny”. Efektem tych prac są portal zofiarydet.com, wystawa „Zofia Rydet. Zapis 1978–1990”, która prezentowana była w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, a także album „Zapis” (Gliwice 2015) z tekstem i wyborem fotografii Wojciecha Nowickiego oraz opracowaniem graficznym Witolda Siemaszkiewicza.
W 2016 r. rozpoczęto prace inwentaryzacyjne, archiwizacyjne oraz digitalizację zbioru zdjęć „Dokumentacje 1950–1978”.