Archiwum gromadzi materiały archiwalne dotyczące pierwszej dekady istnienia Instytutu Architektury Uniwersytetu Mosulskiego, ze szczególnym uwzględnieniem wkładu wykładowców z Politechniki Wrocławskiej w jego tworzenie i rozwój. Materiały w postaci fotografii, dokumentów, grafik, rysunków i dokumentów pozyskiwane są od osób prywatnych, byłych studentów i wykładowców. W ramach badań naukowych prowadzonych przez dr Dorotę Woroniecką-Krzyżanowską zbierane są także relacje audio uczestników tej wymiany, zarówno po stronie irackiej, jak i polskiej, a także prowadzone są kwerendy w archiwach w Polsce.
Archiwum społeczne projektu „Iraqi-Polish Knowledge Relations in Architecture”
Archiwum społeczne projektu „Iraqi-Polish Knowledge Relations in Architecture”
Warszawa
Zobacz adres i kontakt
Podmiot prowadzący archiwum
Archiwum społeczne projektu „Iraqi-Polish Knowledge Relations in Architecture”instytucja państwowa - ośrodek naukowy
Archiwum ma na celu dokumentację wymiany akademickiej i intelektualnej między Uniwersytetem Mosulskim a Politechniką Wrocławską w zakresie architektury i planowania przestrzennego. Instytut Architektury Uniwersytetu Mosulskiego powstał w roku akademickim 1978/1979. W jego tworzenie i rozwój zaangażowani byli wykładowcy Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, którzy w latach 80. pracowali w tam, kształcąc pierwsze pokolenia mosulskich architektów.
Archiwum jest prowadzone przez osoby prywatne: Emada Rammo – architekta, absolwenta Instytutu Architektury Uniwersytetu Mosulskiego oraz autora bloga dokumentującego kulturę, architekturę i historię lokalną Iraku, oraz Dorotę Woroniecką-Krzyżanowską – doktora socjologii i arabistkę, która realizuje badania naukowe dotyczące relacji między Wrocławiem a Mosulem w ramach międzynarodowego projektu „Relations in the Ideoscape”, finansowanego przez Max Weber Stiftung.
W wyniku działań wojennych archiwum Uniwersytetu Mosulskiego oraz Instytutu Architektury przestało istnieć. Zniszczeniu uległa też cała dokumentacja, która składała się na pamięć instytucjonalną tych jednostek naukowych. Celem archiwum społecznego jest digitalizacja i uporządkowanie zdjęć, dokumentów i innych zasobów, które znajdują się w posiadaniu osób prywatnych, byłych studentów i wykładowców. Działania koncentrują się na pierwszej dekadzie istnienia instytutu, czyli latach 80., i stanowią próbę jak najpełniejszej dokumentacji tego okresu.