Przejdź do treści
Warszawa
zbiory udostępniane online
Zobacz adres i kontakt

Fundacja posiada w swoich zbiorach spuścizny fotograficzne i dokumentowe: Zbigniewa Dłubaka, Zofii Chomętowskiej, Marii Chrząszczowej, Janusza Bąkowskiego, Jerzego Lewczyńskiego, Wojciecha Zamecznika, Tadeusza Sumińskiego i Mariusza Hermanowicza.

W 2008 r. podjęto prace nad stworzeniem archiwum Zbigniewa Dłubaka. Część fotografii i dokumentów sprowadzono z Meudon do Warszawy. Odbitki zostały uporządkowane, posegregowane oraz zinwentaryzowane. Zabezpieczono i uporządkowano również negatywy szklane, nitrocelulozowe i octanocelulozowe. Twórczość fotograficzna oraz malarska Dłubaka obejmuje lata 1939─1978, 1980, 1983─2000. Składają się na nią m.in.: fotografie Stadionu Dziesięciolecia w Warszawie, pejzaży, wnętrz, natury i gestów, a także akty, obrazy abstrakcyjne i rysunki. Ogromną część spuścizny stanowią dokumenty. Archiwalia zostały uporządkowane i opisane. Znajdują się wśród nich: maszynopisy, rękopisy, wywiady, teksty, biogramy, materiały przygotowawcze do tekstów i wystaw, tłumaczenia tekstów, prace magisterskie o autorze, dokumenty zawodowe, osobiste, korespondencja, zaproszenia na wystawy. Na stronie fundacji opublikowano wywiad z Dłubakiem pt. „Rozmowy o sztuce, fragment 3”.

Archiwum Zofii Chomętowskiej powstało pod koniec 2008 r. Większość zbiorów została sprowadzona z Buenos Aires, gdzie przechowywano archiwum rodzinne artystki. Do Polski przetransportowano: negatywy, pozytywy oraz albumy z wycinkami prasowymi, zbieranymi przez Chomętowską od lat 30. XX w. Archiwum zawiera 6 tysięcy negatywów, pochodzących z lat 1929─1960. Większość została wykonana na podłożu nitrocelulozowym. Poddano je konserwacji oraz opracowaniu. W zbiorze znajdują się negatywy zarówno z wczesnego okresu twórczości Chomętowskiej przedstawiające życie rodzinne w Ameryce Południowej, z Polesia, jak i z jej podróży po Europie z przełomu lat 20. i 30. XX w. oraz czasów powojennych, z lat 1945─1946, przedstawiające zniszczoną Warszawę. Wśród pozostałych archiwaliów znajdują się zeszyty z ok. 300 wglądówkami dotyczącymi Warszawy z okresu przedwojennego oraz wojennego, ponad 1300 odbitek powstałych w ramach pracy Zofii Chomętowskiej dla Wydziału Turystyki Ministerstwa Komunikacji. Są to zdjęcia z terenu całej II Rzeczypospolitej, z przewagą fotografii z obszarów południowych i wschodnich. Odbitki zostały poddane konserwacji oraz inwentaryzacji.

Wśród zbiorów znajduje się twórczość Janusza Bąkowskiego. Są to fotografie z lat 1967─1968, wykonane techniką fotomontażu; cykl portretów „Marek” z lat 1968─1970; prace zatytułowane: „Stare Miasto”, „Piłka”, „Róża”, „Cyfry”, „Dziesięć kroków”, „Kwadrat”, „Linia”, „Od zera do nieskończoności”, „Ania”; pejzaż kolorowy z lat 70. XX w.; cykl „Wazon z kwiatami”; „Portret rodziny Dłużniewskich” z lat 80. i 90. XX w. oraz rzeźba ─ gliniany portret Stanisława Cichowicza.
Twórczość Marii Chrząszczowej to fotografie przedstawiające: Warszawę z lat 1945─1947 oraz 1961─1972; Gdańsk w 1946 r.; zdjęcia z ziem odzyskanych: Wrocławia, Kłodzka, Polanicy-Zdroju; zdjęcia miejscowości wypoczynkowych, krajobrazów, rzemiosła artystycznego i roślin; fotografie przedstawiające życie społeczne w PRL-u w latach 1950─1965.

Archiwum Wojciecha Zamecznika powstało w 2012 r. Zgromadzone są w nim makiety do: projektów plakatów, okładek książek, okładek do pisma „Architektura”, znaków towarowych, folderów, druków ulotnych, a także odbitki autorskie z lat 1945─1967. Na twórczość Zamecznika składają się: fotografie rodzinne z lat 1959─1967, ilustracje do bajek Jana Brzechwy, prace graficzne, fotografie z podróży, fotografie Warszawy, fotografie ulicy Narbutta, portrety plastyków, autoportrety, fotografie surrealne. Odbitki zostały poddane konserwacji i inwentaryzacji. Uporządkowane zostały również negatywy octanocelulozowe z lat 1946─1967. W archiwum znajduje się również ponad tysiąc diapozytywów oraz ok. 30 filmów wykonanych w latach 1949─1963 na taśmie 16 mm. Związane są z życiem rodzinnym, podróżami, środowiskiem plastyków. Są to też filmy eksperymentalne oraz dokumentacje wystaw. Filmy zostały uporządkowane tematycznie, opisane, poddane konserwacji i przygotowane do digitalizacji. Przechowywane są w metalowych puszkach przeznaczonych do archiwizacji taśmy filmowej.

Do zbiorów archiwalnych fundacji należą fotografie Tadeusza Sumińskiego. Są to m.in.: zdjęcia z podróży po basenie Morza Śródziemnego, Bałkanach, Afryce, wybrzeżu Morza Czarnego, mongolskich stepach z lat 50.─70. XX w., fotografie zakładów przemysłowych, wystaw sklepowych, mody, zdjęcia Warszawy z lat 50. i 70. XX w. i Warszawskiej Kolei Dojazdowej w latach 1963─1964.

Wśród materiałów archiwalnych znajdują się fotografie Mariusza Hermanowicza dotyczące podróży do Paryża, Londynu i Genewy w latach 60.─80. XX w.

Archiwum fundacji stale się powiększa. Od 2016 r. doszły cztery nowe archiwa: Antoniego Zdebiaka, Marka Piaseckiego, Jana Jastrzębskiego i Andrzeja Georgiewa.

Tematyka

  • dwudziestolecie międzywojenne
  • fotografia
  • nagrania wideo
  • sztuka

Rodzaje zbiorów w archiwum

  • dokumentacja aktowa
  • dokumenty osobiste
  • dokumenty życia społecznego
  • fotografie
  • ikonografia
  • nagrania wideo
  • wspomnienia

Sposoby udostępniania

na miejscu, w internecie
Archiwum udostępnia zbiory na zbioryspoleczne.pl

Podmiot prowadzący archiwum

Fundacja Archeologia Fotografiiorganizacja pozarządowa - fundacja

Fundacja powstała w 2008 r. Jej głównym zadaniem jest zabezpieczanie i popularyzacja zbiorów czołowych polskich fotografów. Organizuje wydarzenia kulturalne, inicjuje projekty badawcze i artystyczne, archiwizuje i digitalizuje pozyskane zbiory, wydaje publikacje. W ramach projektu „Żywe Archiwa” w latach 2009─2013 zorganizowano wystawy będące współczesną interpretacją archiwalnych zbiorów fotograficznych. Projekt „FotoRejestr” miał na celu popularyzację idei archiwizacji zbiorów fotograficznych oraz odnalezienie ciekawych kolekcji prywatnych i instytucjonalnych. Do jego najważniejszych zadań należało utworzenie powszechnego spisu kolekcji fotograficznych znajdujących się w warszawskich instytucjach państwowych oraz zbiorach prywatnych. W ramach projektu prowadzono akcję społeczną mającą uświadomić ludziom, jak ważne są ochrona, digitalizacja i promocja rodzinnych zbiorów fotograficznych.