Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego wraz z Komisją Historyczną oraz Fundacją Rozwoju Pielęgniarstwa Polskiego zrealizował projekt „Pamięć i historia bogactwem pielęgniarstwa”. Owocem projektu stało się Wirtualne Muzeum Pielęgniarstwa Polskiego (wmpp.org.pl). Obecnie prace są kontynuowane, muzeum jest wciąż w fazie tworzenia. Dokumenty przedstawione na stronie internetowej dotyczą głównie okresu dwudziestolecia międzywojennego. Zebrane materiały przybliżają: historię szkół pielęgniarstwa, organizacji zawodowych, losy polskich pielęgniarek w czasie I i II wojny światowej; informują o represjach, odznaczeniach, zasługach. Centralne Archiwum Pielęgniarstwa Polskiego im. Barbary Purtak gromadzi: dokumenty, sztandary szkół pielęgniarstwa, kroniki, pamiątki, biografie zasłużonych pielęgniarek, monografie szkół i szpitali, fotografie, opracowania, sprzęt medyczny, mundury pielęgniarek i położnych, podręczniki, książki, karty okolicznościowe, znaczki pocztowe z wizerunkami pielęgniarek i położnych. Granice chronologiczne zasobu to lata: 1901─2012. Zbiory pochodzą z darowizn zasłużonych pielęgniarek i położnych, rodzin zmarłych pielęgniarek. Pozyskiwane są także dzięki: konkursom na wspomnienia, wywiadom, dokumentowaniu ważnych wydarzeń zawodowych i państwowych, poszukiwaniom i współpracy z innymi archiwami społecznymi i państwowym, takimi jak: Archiwa Kół Absolwentów Szkół Pielęgniarstwa, Archiwum Katolickiego Stowarzyszenia Pielęgniarek i Położnych, Archiwum AK, IPN, archiwa obozów koncentracyjnych i jenieckich, Archiwum Wojska Polskiego, Archiwum Głównej Biblioteki Lekarskiej, archiwa zgromadzeń zakonnych, a także z muzeami. Cenne zbiory pozyskiwane są dzięki współpracy z Katedrą Historii Medycyny PAN, innymi organizacjami pielęgniarskimi – Izbami Pielęgniarek i Położnych, związkami zawodowymi, uczelniami, oraz kontaktami z osobami zza granicy zainteresowanymi pracą Głównej Komisji Historycznej i zbiorami CAPP. Wielkość zasobu to 120 metrów bieżących akt, czyli 25 tys. jednostek archiwalnych.